verhalen over geloof

Met een ander mens

Il Signore ti ristora. Dio non allontana
Il Signore viene ad incontrarti, viene ad incontrarti

De Eeuwige haalt je terug, God duwt je niet weg. De Eeuwige komt om je te ontmoeten.

Waar dan? Hoe dan? Wat betekenen die woorden uit dit Taizé-lied dan in de niet zo verheven en soms doodsaaie praktijk van alledag?

Er fietst een moeder met haar dochter achterop . Ze halen me in, terwijl ik naar de supermarkt wandel.  Het kleine meisje draait zich in haar fietsstoeltje om en zwaait naar me. “Hoi”, zegt ze zachtjes. Ik zwaai terug en fluister: “Hoi, meisje”. Ik word bevangen door een gevoel van intense blijdschap. Contact. Met een ander mens.

De winkels aan de Wirdumerdijk zijn dicht. Het begint al bijna gewoon te worden, deze onwerkelijke leegte. Aan de overkant zit een zeer gemotiveerde muzikant toch gitaar te spelen, schuilend onder de pui van een gesloten speelgoedwinkel. Onze blikken kruisen elkaar. Ik maak een gebaar dat ik geen geld bij me heb, maar steek mijn duim op. Ik wil hem duidelijk maken dat zijn muziek een welkome emotie losmaakt in deze anders zo drukke fiets- en winkelstraat. Hij glimlacht. We zien elkaar. Contact. Mens tot mens.

Mirjam fietst in de regen. Voor haar fietst een vrouw. De geur van haar parfum waait Mirjam haar neus binnen en maakt iets los. Het is lekker. Het is fris. Het maakt blij. Ze haalt de vrouw in en zegt: “Het is dat ik een beetje haast heb, maar anders was ik achter u blijven fietsen want u ruikt zo lekker”. Contact. Mens tot mens.

Het zijn dit soort dagelijkse kleine grote ontmoetingen die een verschil kunnen maken. Ze tillen ons uit boven de somberheid die bij sommigen op de loer ligt. Ze laten zien dat het mogelijk is om elkaar te zien, om contact te maken. Mijn schoolvriendin Mirjam en ik noemen het onze Public Awareness Movement. Regelmatig appen we elkaar om onze nieuwste ervaringen met vreemden op straat te delen. Die beweging zou eigenlijk groot moeten worden. Probeer het maar eens. Wees niet bang om gek gevonden te worden. Spreek je uit, geef een compliment aan vreemden, zie wat er op straat gebeurt en laat je verwonderen. Maak oogcontact. Zeg iets. Wees aardig. Misschien dat de woorden van dit Taizélied daar wel bij passen. Dat God zichtbaar wordt door onze verwondering. Dat we niet weg hoeven te glijden in angst voor de Corona-toekomst. Dat we God ontmoeten in de ontmoeting met de ander. Dat Hij ons zo komt ontmoeten. Niet als een grote baas, maar als een klein sprankje plezier. Wat best groot kan worden trouwens. Plezier, zoals het zingen van een liedje, met de andere mensen van de Taizégroep Leeuwarden. Luister maar.

 

 

2 reacties

  1. Gyöngyi Kovács

    Gisteren kwam een jong koppel naar me toelopen op de camping. Ze hadden nog een paar vragen. Terwijl ik antwoord gaf, bleef ik naar haar ogen kijken. Nou, zeg maar gerust, staren. Want, o, wat had ze prachtige ogen met een zeldzame kleur. Dus wat deed ik? Ja, precies: dat! Tegen haar gezegd dat ik afgeleid was door haar prachtige ogen. Dat ik zelden zo’n bijzondere kleur heb gezien. Etc. En je had haar gezicht moeten zien. Zo mooi ging ze stralen. Contact. Oprecht,. Spontaan. Echt. Waardevol. In één ogenblik…

  2. Sybille Joniaux

    Ja, het zijn de kleine dingen die het doen..
    Ook een liedje…?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2024 Jelle Waringa

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑